قائم‌شهر - قرار بود کارخانه نساجی قائم‌شهر احیا و دغدغه کارگران کم شود اما اینک یک کارخانه با انبوهی از بدهی‌ها مانده و رونق آن به تولید پنبه و طلای سفید گره خورده است.

خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها: نساجی قائم‌شهر بازندگی مردمانش گره‌خورده و خاطرات تلخ و شیرینی از آن در اذهان اهالی شهر باقی‌مانده و این صنعت همانند مردمانش خسته و دل‌زده است.

تا قبل از آنکه پارچه‌ها و منسوجات بی‌کیفیت وارداتی و چینی بازارهای کشور را قبضه کنند، نام نساجی مازندران و محصولاتش در مناطق مختلف کشور بر سر زبان‌ها بود و تولیداتش همچنان در خاطره قدیمی‌ها مانده است.

به تأکید کارشناسان، بزرگ‌ترین واحد تولیدی نساجی کشور در ۲۰ سال اخیر با چالش‌های اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کند که این امربر اقتصاد خانوارها و کارگران تحت پوشش آن نیز آسیب وارد کرده است.

سوء مدیریت، معوقات بانکی، بدهی به تأمین اجتماعی، خالی ماندن بخشی از ظرفیت‌ها سبب شده تا کارخانه نساجی مازندران در سال‌های اخیر با چالش‌هایی روبرو شود که رفع آن مستلزم حمایت و برنامه‌ریزی متولیان امربرای حمایت از تولید است.

عبدالله رضیان در گفتگو با خبرنگار مهر بابیان اینکه نساجی مازندران از بهترین ماشین‌آلات در ایران و جهان برخوردار است می گوید: این واحد بزرگ تولیدی استان درزمینهٔ  نیروی انسانی، ماشین‌آلات، مواد اولیه و...  مشکل ندارد بلکه باید برای رفع بدهکاری این واحد بزرگ تولیدی، برنامه ریزی شود.

کلنگ احداث این کارخانه در سال ۱۳۰۷ به زمین خورد و در سال ۱۳۰۹ در زمینی به مساحت شش هزار و ۶۳۳ مترمربع به مدت یک سال احداث شد و در سال ۱۳۱۳ یک‌صد ماشین بادامکی و شش دوک ریسندگی و روزانه در دو شیفت کاری و هر شیفت به مدت ۱۰ ساعت کاری تأسیس شد و مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

این کارخانه بیشتر به‌منظور تهیه پارچه‌های لباس سربازان شروع به کارکرده و به‌مرورزمان تولیدات آن متنوع شد و در سال ۱۳۱۵ اقدام به توسعه کارخانه شد و قسمت تهیه پنبه بهداشتی (هیدروفیل) احداث شد و سپس ۱۵۰ ماشین بافندگی، ریسندگی و مقدمات بافندگی خریداری شد و به خط تولید اضافه شد.

نگرانی قائمشهری ها از آینده نساجی

اهالی شهر قائم‌شهر نظری دیگر دارند و معتقدند ورود منسوجات چینی به تولیدات قدیمی‌ترین صنعت مازندران لطمه زده است و به گفته محمد حسینی شهروند قائم‌شهری، زمانی زندگی بیشتر اهالی منطقه و استان با نساجی گره‌خورده بود و اکنون هرروز شاهد بیکاری کارگران این کارخانه هستیم.

وی می‌گوید: موضوع نساجی بیشتر با مسائل سیاسی گره‌خورده است و عزم جدی برای رفع مشکلات آن وجود ندارد.

محمد احمدی جوان قائم‌شهری که پدرش بازنشسته کارخانه نساجی است می‌گوید: واگذاری نساجی به شهرداری از ابتدا کاری اشتباه بود و باید چاره اساسی برای رفع مشکل آن اتخاذ می‌شود.

وی ادامه می‌دهد: حیف است چرخ‌های ماشین‌آلات قدیمی‌ترین صنعت مازندران به دلایل مختلف ازجمله کمبود نقدینگی و نداشتن مواد اولیه از کار بیفتد و دولت باید به دغدغه شهروندان پاسخ دهد.

در عین حال، محمود رمضانی سرپرست کارخانه نساجی قائم‌شهر از بدهی ۴۵ میلیارد تومانی این کارخانه به سازمان‌ها وادارات خبر داد. وی که در جلسه شورای شهرسخن می‌گفت، ادامه می‌دهد: در اسفندماه سال گذشته و فروردین سال جاری، کارخانه نساجی به علت نبود مواد اولیه تعطیل بود.

وی افزود: از ابتدای اردیبهشت، با خرید اعتباری ۲۰۰ تن پنبه به قیمت ۱.۵ میلیارد تومان، خط تولید کارخانه دوباره به راه افتاد و کارگران مشغول بکار شدند و تاکنون سه هزار و ۷۰۰ کیلو تولید داشت.

رمضانی در خصوص آخرین وضعیت پرداخت حقوق کارگران، گفت: حقوق باقیمانده اسفند، مساعده و حقوق فروردین و مساعده اردیبهشت به کارگران پرداخت شد و بن خرید ۵۰۰ هزارتومانی هم به آنان داده شد.

سرپرست کارخانه نساجی، تصریح کرد: هرگاه نگرانی و دغدغه کارگران کم شود و کارخانه امنیت و آرامش داشته باشد، تصمیمات بهتری در خصوص وضعیت کارخانه اتخاذ می‌شود.

وی با اشاره به فشار طلبکاران بر کارخانه، گفت: کارخانه توان پرداخت بدهی‌های خود را ندارد.

بدهی ۲.۶ میلیارد تومانی نساجی به تامین اجتماعی

رمضانی از بدهی ۲ میلیاردو۶۰۰ میلیون تومانی کارخانه به سازمان تأمین اجتماعی خبر داد و افزود: این بدهی بابت بیمه ماهانه ۱۲۰ میلیون تومان کارگران است و این در حالی که ما فقط مقدور به پرداخت حقوق ماهیانه آنان هستیم.

وی بابیان اینکه بخش ریسندگی و بافندگی کارخانه نساجی نیاز به اصلاح ساختار دارد، گفت: بدون اختصاص بودجه، کارخانه نساجی هیچ سوددهی نخواهد داشت.

سرپرست کارخانه نساجی از شورای شهر و شهرداری درخواست کمک کرد و گفت: در حال حاضر حدود قیمت میانگین پنبه در ایران هشت هزار تومان است و ماهانه باید یک میلیارد تومان پنبه تولید کنیم.

وی تصریح کرد: از سال ۱۳۸۰ تا دو سال قبل به‌طور میانگین سالانه ۲ میلیاردو۴۰۰ تومان زیان کارخانه بوده اما فقط در طی دو سال گذشته میانگین زیان ما بالای ۵۰۰ میلیارد تومان بوده است.

صنعت ریسندگی در مازندران قدمتی ۸۵ ساله دارد و بانام نساجی گره‌خورده اما حال‌وروز قدیمی‌ترین کارخانه مازندران چندان خوش نیست و نفس‌های آخر را می‌کشد.